شلوار جین اسکینی و تاریخچه شلوار دمپا لول
شلوار جین اسکینی باریک یا شلوار جین دمپا لول شلوارهای تنگی هستند که از طریق ساق‌ها به ران می چسبد، و به یک دهانه کوچک در ساق پا ختم می‌شوند که بسته به سایز کمر آن از 7 تا 12 سانتی متر می‌رسد. نام‌های دیگر این سبک عبارتند از شلوار لوله تفنگی ، شلوار جین اسکینی ، شلوار تنگ ، شلوار سیگاری ، شلوار مدادی ، شلوار جذب ، شلوار کشی، شلوار جین تنگ و ساپورت لی.
شلوارهای تنگ به طور کامل در پایین ساق باریک می شوند، و تفاوت آن با شلوارهای راسته این است که شلوار راسته به جای باریک شدن، ساق پایین صاف است و بنابراین اغلب در پایین ساق کمی گشادتر از شلوار جین تنگ هستند. در برخی از سبک‌های بسیار تنگ شلوار اسکینی ، زیپ‌هایی در پایین ساق پا مورد نیاز است تا پوشیدن و کندن آنها روی پاها آسان شود، زیرا دهانه پا بسیار کوچک است.
جین کش دار، با 2٪ تا 4٪ اسپندکس یا به عبارت عامه کش ، ممکن است استفاده شود تا شلوار جین "فوق العاده باریک" تولید شود.
شلوار جین اسکینی در رنگ‌ها و مدل‌های مختلف تولید می شود.
تاریخچه شلوار جین اسکینی
قبل از قرن 18، مردان اروپایی شلوارهای بسیار تنگ می پوشیدند و لباس آنها تقریبا شبیه به شلوار ورزش شمشیربازی بود. اما در دهه 1660 میلادی بود که، شلوارهای تنگ مد شد. این شلوارها توسط فرانسویان در دربار لویی سیزدهم رایج شد ، و این شلواربه عنوان بخشی از لباس ست سه تکه که شامل نوعی کت به نام Justacorps ، کلاه سه شاخ ، یک کلاه گیس و یک جلیقه بلند بود . درهمین دوران بود که ، شلوارهای تنگ به انگلستان و بقیه اروپا معرفی شد، زیرا برجستگی برای ساق پاها جذاب‌تر تلقی می‌شد.
از دهه 1840 به بعد، تولید انبوه این شلوارها جایگزین خیاطی سفارشی شد و تا دهه 1920 ادامه یافت، اما پس از آن شلوارهای گشاد در جهان در میان نسل جوان مد شدند. و نمونه آن را در ایران قدیم هم میتوان یافت. اما شلوارهای لوله تفنگی در دهه 1950 دوباره ظاهر شدند، با پوشیدن ستاره های دنیای سینما همچون فیلمهای وسترن و خوانندگان و نوازندگان موسیقی راک دوباره محبوب و مد شد.
شلوار جین تنگ
شلوار جین تنگ پس از آن نه تنها توسط نوجوانان مورد استقبال قرار گرفت، بلکه افراد عادی نیز آن را میپوشیدند. این روند تا پایان دهه 1960 ادامه یافت، تا زمانی که فرهنگ " هیپی "(خوانندگان هیپی متال) با پوشیدن شلوارهای گشاد باعث مد شدن شلوارهای آزادتر و شلوار لی های خمره ای شدند.
شلوارهای جین چسبان با شست آبی روشن در دهه 1980 با بیشتر گروه های هوی متال پوشیده شد . آنها اغلب با کفش های کتانی بلند سفید یا کفش های بسکتبال این شلوارها را می پوشیدند.
در اواخر دهه 1980، شلوارهای جذب تا حد زیادی با شلوارهای جین راسته مجایگزین شدند ، اما همچنان این شلوار جذاب در بین طرفداران محبوبیت خود را حفظ کرد. شلوار جین تنگ نیز توسط ستارگان پاپ مانند مایکل جکسون و فردی مرکوری پوشیده می شد.
دهه 1980 همچنین شاهد احیای "شلوار جین استرچ" بود.
سلوارهای استرچ برای خانمها کگی متفاوت تر از شلوار آقایان بود و تفاوت در کمر و فاق آن بود. این شلوارها در خانمها دارای فاق بلندتری نسبت به شلوارهای طراحی شده برای آقایان بود. شلوار جین اسکینی برای اولین بار در سال 2008 به مد مردانه گسترش یافت. این مدل تا سال 2010 ادامه یافت و در سال 2011 وارد مد اصلی شد و از آن زمان، این شلوارها محبوبیت خود را حفظ کردند و در نهایت به یکی از مدهای تعیین کننده سالهای اخیر برای مردان و زنان تبدیل شدند.
آنها به قدری محبوب شده‌اند که بسیاری از مردان در کمد لباس‌های خود حداقل یک شلوار لول را دارند.
